6. Gorycz domu feniksa
Zagłuszanie bólu na jakiś czas sprawia, że powraca ze zdwojoną siłą.
Całego kaca przesiedziałem w łóżku. Cały ranek od godziny piątej próbowałem uspokoić zmysły, wspomnienia i nie oszaleć po obrazach, które widziałem nocy poprzedniej. Nie wiedziałem czy to co widziałem było prawdziwe. Matka wyglądała tak dziwnie, tak inaczej.
*
Zerwałem się z posłania zlany potem po śnie o obrzydliwym przesłuchaniu w ministerstwie. Skupiłem się na pytaniach, które zaczęły nabierać sensu. Czy moja matka była na celowniku ministerstwa? Czy właśnie dlatego tkwiłem w mieszkaniu na ostatnim piętrze, należącym do aurora, fana mugoli? Żeby wydać własną matkę? W mieszkaniu dało się słyszeć dźwięki zwracanej cieczy i pokarmu. Po moich jasnych marmurowych policzkach, płynęły nieśpiesznie wytyczające nowe ścieżki łzy. Trwałem tak trzęsąc się z zimna. Kiedy już myślałem że wymioty ustały, żołądek na nowo zaczął okrutny taniec z sokami, które jeszcze tam pozostały. Niczym pyszny nastolatek jak głupiec wypiłem ten alkohol, myśląc że da mi to namiastkę poczucia normalności.
Kiedy wszedł do mieszkania, nadal siedziałem w wannie. Gorąca woda była kluczem do relaksu w moim przypadku. Pamiętam jeszcze moje kąpiele w Hogwarcie w łazience dla prefektów na piątym piętrze. Pamiętam moje pierwsze schadzki tam z Zabinim. Blaisey stanowczo zmienił mój sposób funkcjonowania w szkole. Zmienił moje postrzeganie przyjemności i spojrzenia na pewne codzienne czynności. Już nigdy nie potrzebowałem zaspokojenia się samemu ręką, aż do dzisiaj. Popęd fizyczny, nie zjednał się jednak z tym psychicznym. Zacisnąłem pięści patrząc na swoje nadal poranione przeguby. Rzucali na mnie crutiatus jakby to było zaklęcie alohomora zapraszające na popołudniową herbatkę z ciasteczkiem do bram zamku królowej. Czym oni różnią się od popleczników Voldemorta. Wstałem i wyszedłem stopami na dywanik leżący przed wanną. Woda ściekała w dół tworząc ciemne plamy na jasnych beżowych włóknach. Westchnąłem widząc swoje odbicie w lustrze. Więc tak wygląda się na kacu i po latach zamknięcia w Azkabanie? Uśmiechnąłem się ironicznie. Wychodząc z łazienki założyłem ręcznik na biodra, oplatając się puchatym materiałem. Czarny kolor kontrastował z moim jasnym ciałem pogłębiając lichość mojego wyglądu z odbicia lustrzanego. W sypialni na łóżku leżała zostawiona dla mnie zielona koszula, lniane beżowe spodnie, bielizna i skarpetki. Uśmiechnąłem się pod nosem zrzucając z siebie ręcznik. Syknąłem z bólu odrywając od koszuli metkę. Na opuszku kciuka pojawiło się rozcięcie. W tym właśnie momencie auror postanowił wpaść do pokoju zaniepokojony.
- Co się stało?
Zapytał zaalarmowany obecną sytuacją. Spojrzałem na niego z lekko głupkowatą aczkolwiek przebiegłą miną. Po czym przysunąłem do jego ust krwawiący palec.
- Potrzebuje zatamować krew śliną.
Patrzył się jakby otumaniony, nieco nieobecnymi, acz intensywnie zielonymi oczami na mnie. Po czym bez słowa sprzeciwu zlizał krew ciepłym, wilgotnym czubkiem języka. A wyglądał przy tym tak cholernie pociągająco i niewinnie, że musiałem zagryźć wargi, żeby nie wydać z siebie jęku. Jedynym czym teraz tak cholernie pragnąłem, było chwycenie go za głowę i zmuszenie do klęknięcia do mojej spragnionej męskości, ukrytej pod materiałem lnianych spodni. Przełknąłem ślinę, opuściłem dłoń wzdłuż ciała i szybko odzyskując rezonans narzuciłem na ramiona materiał koszuli.
Podszedł do mnie bliżej zapinając guziki. Podobała mi się ta inicjatywa. Ale jeśli wciąż będzie mnie tak prowokował to osobiście dopilnuje, żeby mi za to zapłacił.
*
Szliśmy wzdłuż spokojnej ulicy, kiedy nagle się zatrzymał przy kamienicy z czerwonej cegły. Witryna okna ukazywała bar śniadaniowy. Ktoś właśnie wychodził, bo drzwi się otworzyły a dzwoneczek przez nie uderzony wydał dźwięczny sygnał. Mężczyzna zdjął kapelusz, skłonił się lekko z uśmiechem na ustach.
- Dzień dobry sąsiedzie. Jak panu mija ten uroczy poranek.
- Oh pan Rupert. Jak miło, że na siebie wpadliśmy.
Uścisnął mu dłoń, wyraźnie zadowolony ze spotkania.
- Wpadłem ze znajomym na kawkę i śniadanko. Jak zawsze kiedy pracujemy do późna.
Mężczyzna zrobił lekko zaskoczoną minę, a bruzdy na jego starej twarzy pogłębiły się nieco.
- Do stu piorunów, toć to powinno być karalne. Panie Henryku proszę to koniecznie gdzieś zgłosić.
Brunet uśmiechnął się jedynie w odpowiedzi. Na samą uwagę zgłoszenia Ministerstwa Magii do urzędu pracy, rozpromieniła mi się twarz.
- Przepraszam, a ty młodzieńcze. Jesteś zapewne przyjacielem Henryka?
Zostałem nagle zauważony i wcale nie czułem się z tym źle. Jednakże kiedy już zamierzałem się przedstawić auror wszedł mi w słowo.
- A to tylko przyjaciel z pracy. Przyprowadziłem go tu bo jego głodny brzuch słychać było w całym biurze.
Nie spodobała mi się jego reakcja. W dodatku próbował wepchnąć mnie do baru. Nie dałem jednak za wygraną zastawiłem się nogą i podałem staruszkowi dłoń na znak szacunku.
- Draco Lucjusz Malfoy, we własnej osobie, kolega z pracy tak jak już Henryk wspomniał.
- Rupert Montgomery, cała przyjemność po mojej stronie.
Pochwycił moją i również uniósł leciutko kapelusz.
- No będę się zbierał, przyjeżdża do mnie jutro gość muszę jeszcze kupić parę rzeczy do lodówki i oczywiście ciasteczka do herbaty. Miłego dnia panowie.
Po wymianie uprzejmości, auror niezbyt delikatnie wrzucił mnie do środka lokalu. Niezadowolona mina towarzyszyła mu później cały czas.
- Tak bardzo nienawidzisz mugoli, a przed chwilą co to było.
- Był zaskakująco uroczym mugolem.
W rzeczywistości całkiem o tym zapomniałem. Chyba brakowało mi odrobiny uwagi ze strony drugiego człowieka.
- Dlatego postanowiłeś wypaplać mu swoje prawdziwe imię i nazwisko?
Jego oburzenie było według mnie grubo przesadzone. Oblizałem łyżeczkę po śmietance do kawy, a on wybałuszył na mnie oczy jeszcze bardziej. Kopnął mnie w kostkę pod stołem.
- Nawet w dzielnicy mugoli musisz się wyróżnić prawda? Po co ja tracę na ciebie czas.
Mój wyraz twarzy zmienił się diametralnie. Poczułem się urażony jego słowami. Moje wąskie usta wykrzywił grymas. Kurtynę zawodu zakrył makiawelizm, który nie szczycąc się opanowałem do perfekcji latami znosząc okrutne zachowanie ojca. Przez chwilę popełniłem błąd, za który przyszło mi znowu zapłacić.
Wyjrzałem przez okno, przechylając filiżankę z parującą kawą. Jej cudownie gorzki smak rozlał się po moim podniebieniu. Auror siedział z nosem w gazecie, nadzwyczaj markotny jak jeszcze nigdy odkąd go poznałem. Śniadanie zjedliśmy w kompletnej ciszy, przerywanej jedynie szczękaniem sztućców. Oczami wyobraźni odtwarzałem sobie rysy twarzy staruszka. Teraz już wiem. Wygląda podobnie do kogoś mi znanego.
*
Po moim powrocie, dom był cichy. Wszedłem na piętro na którym w głębi paliło się zdławione światło. Ginny siedziała na fotelu. Jej rudawe kosmyki włosów uwolnione z kucyka opadły na długą szyję. Na długich nogach założonych o oparcie fotela, spoczywały skarpety w zielone ropuchy. Widok ten rozczulił mnie. Podszedłem do niej wyjąłem książkę, którą trzymała w dłoniach. Jej delikatne ciało, poddawało mi się bezwładnie podczas snu. Położyłem ją na łóżku, ściągnąłem skarpetki. Moim oczom ukazały się jej kobiece zadbane stopy. Usiadłem na łóżku, ujmując jedną z nich w dłonie. Pocałowałem największy palec. Poczułem jak moja męskość zaczyna puchnąć. Masowałem jedną stopę po drugą, ale moja żona ani drgnęła. Wodziłem nosem od łydki po zakończenie uda, aż napotkałem materiał szortów. Odchyliłem go nieznacznie odkrywając jej ogoloną różową cipkę. Oblizałem palec, kierując go w tamtym kierunku. Od razu przypomniała mi się faktura i smak kciuka Draco. Musiałem sapnąć, bo fiut zapulsował mi boleśnie w spodniach. Zagłębiłem w nią jeden palec, kciukiem masując delikatnie łechtaczkę. Do kciuka dołączyły usta i język, sprawnie poruszając się po jej delikatnej skórze. Zaciągnąłem się zapachem, który zaczęła z siebie wydawać. Do moich sapnięć pożądania, niedługo dołączyły jej senne jęki. Pozbyłem się dolnej części garderoby nas obojga. I nie mogąc już dłużej się powstrzymać zagłębiłem się w nią powolnymi, acz stanowczymi ruchami. W tej chwili otworzyła swoje brązowe zaspane oczy. Moje biodra przyśpieszyły. W ferworze pożądania, szarpnąłem za jej górną część piżamy urywając guziki. Chwyciłem w dłoń jej zgrabną pieść i ścisnąłem mocno. Jęknęła z bólu i trzepnęła mnie w głowę niezadowolona z moich poczynań. Nie umknęło to mojej uwadze, jednakże byłem tak rozpalony, że jedyne o czym mogłem teraz myśleć to orgazm na jej słodkie usteczka zalewając ją niczym ciasto eklerkowe gęstym białym kremem. Uderzałem mocno moimi biodrami o jej wejście i nagle, Ginny postanowiła zepsuć moje dotychczasowe dzieło. Popchnęła mnie na łóżko i nabiła się na mnie. Leżałem nie mając kompletnie kontroli nad tym co będzie ze mną robić. Przytrzymałem jej biodra, wchodząc w nią do samego końca.
- Ej
Sapnęła niezadowolona moimi poczynaniami. Zignorowałem ją jednak kiedy zaczęła się delikatnie na mnie poruszać, wyszedłem jej biodrom na przeciw przyśpieszając tempo. Przez chwilę czułem, że znowu kontroluję sytuację przyśpieszając coraz bardziej. Jej piersi podskakiwały radośnie. Przerwała mi kolejny raz
- Harry przestań. Wiesz, że nie lubię jak pieprzysz mnie jak jakiegoś prosiaka. Daj mi trochę czułości.
Poruszała się na mnie powoli, unosząc i opuszczając biodra, zataczała na mnie kółeczka, zaciskała mięśnie kegla i rozluźniała. A ja poczułem jak powoli zaczyna mnie to nużyć. Czułem mniejsze tarcie na członku. Zanim jednak zdążył opaść, Ginny zaczęła jęczeć coraz głośniej, aż w końcu osiągnęła spełnienie opadając na mnie. Po czym zsunęła się na łóżko.
- Widzisz kochanie, czyż to nie było bardziej seksi niż te twoje ruchy?
Pocałowała mnie i odwróciła się zasypiając. Wstałem zrezygnowany, okryłem ją kołdrą. Chwyciłem piżamę i skierowałem się do łazienki. Tam wrzuciłem materiał do kosza na pranie. Zdjąłem z siebie koszulę, która powędrowała w to samo miejsce. Spojrzałem na swoje odbicie w lustrze. Fiut leżał żałośnie na moim udzie, niczym zasuszona rodzynka. Westchnąłem i wszedłem pod prysznic, gdzie odkręciłem zimną wodę.
A kiedy siedziałem w końcu w ciszy w domu popijając whisky przed telewizorem, czułem jak alkohol przepływa mi w żyłach upijając mnie delikatnie. Poczułem jak moje ciało zaczęło delikatnie się rozluźniać pływając myślami po zakamarkach mojej głowy. Obudziłem się nagle, słysząc tłukące się niedaleko mnie szkło. Nie to było jednak istotne. Przed oczami wyobraźni po intensywnym śnie nadal miałem w głowie obraz Zabini'ego całującego Draco. Żarliwie, zwierzęco jakby od tego zależało ich życie. Przypomniałem sobie nagle sytuacje sprzed lat, kiedy zabrałem Malfoyowi ubrania, niwecząc jego plany zniszczenia spotkania Gwardii Dumbledor'a, które organizowaliśmy ukrywając się przed Brygadą Inkwizycyjną. Tętno miałem przyśpieszone, przez co oddech był cięższy niż zazwyczaj. Włożyłem dłoń w bokserki. Objąłem twardego penisa, a biodra same wykonały ruch. Bielizna już była mokra od ejakulatu. To jakieś szaleństwo. Wyjąłem dłoń i starałem się skupić uwagę na czymkolwiek innym. Starałem się oddychać równomiernie. Już dawno temu udało mi się zapomnieć o tej sytuacji, teraz jednak wróciła, a ja nie mogłem przez to nad sobą zapanować. Wszystko przez to, że Ginny myślała dzisiaj tylko o sobie. I pomyśleć, że pewnie myśli że ja też doszedłem, bo mój penis skurczył się od tych czułości do wielkości orzeszka.
Wstałem zrezygnowany starając się zmienić tor moich myśli. Ze składzika, wyjąłem zmiotkę i szufelkę i posprzątałem, szczątki mojej ulubionej szklanki na whisky, która musiała wypaść mi z ręki kiedy zasnąłem.
Wyszedłem na spacer po okolicy naszego osiedla domków jednorodzinnych. Kroki przywiodły mnie na plac zabaw. Usiadłem na jednej z huśtawek. Wyciągnąłem z kieszeni papierosa i odpaliłem go wyszeptując cicho Incendio, a już po chwili mogłem nieprzerwanie zaciągać się dymem tytoniowym. Spojrzałem na nieboskłon, powoli zaczynało już świtać. Niebo stawało się coraz jaśniejsze i bardziej kolorowe. Ziewnąłem, czując jak od siedzenia zdrętwiało mi ciało. Ptaki zaczynały swój poranny świergot, a ja ruszyłem w kierunku domu.
Ciekawe czy Draco też nie może spać po tym co go spotkało.
* * *
Moi drodzy, życzę Wam uroczego poniedziałku. Basiu dziękuję za pozostawione dobre słowo. Życzę Wam wszystkim zdrowia psychicznego i fizycznego w tym trudnym dla nas czasie. Następny rozdział już się piszę, więc zapraszam na kolejną część już za tydzień.
